„Easy to teach” litewskiego przedsiębiorstwa Industrial Robotics Company umożliwia zaprogramowanie robota bez specjalistycznej wiedzy. System do uczenia maszyn wykorzystuje rozwiązania no-code, tj. pozwala tworzyć software bez umiejętności programowania. W „Easy to teach” szkolenie robota wymaga 3 kroków. W pierwszym operator z sensorem w dłoni (lub narzędziem, na którym montuje się czujnik) prezentuje czynność, którą później będzie wykonywała maszyna. Działania mogą polegać zarówno na przyłożeniu sensora w pojedynczych miejscach (np. przy nakładaniu kleju), jak i wytyczeniu ścieżki – ten wariant przyda się w aplikacjach wymagających lakierowania, spawania czy piaskowania.
Wprowadzanie poprawek i tłumaczenie aplikacji
W kolejnym kroku system, uwzględniając takie parametry jak szybkość ruchu czy kąt nachylenia narzędzia, z pomocą algorytmów sztucznej inteligencji przekształca działania operatora w łatwy w obsłudze program. W razie potrzeby wynikową aplikację można edytować z pomocą myszki komputerowej. Na końcu, gdy wszystkie ustawienia się zgadzają, „Easy to teach” tłumaczy program na kod zrozumiały dla robotów. Jak zaznaczają twórcy rozwiązania, nadaje się ono do produkcji niskoseryjnej, gdzie trzeba często przezbrajać maszyny. Z systemu korzysta m.in. przedsiębiorstwo Medienos Era. Litewski producent mebli używa „Easy to tech” do malowania, lakierowania i polerowania.
Programowanie wizualne
Naukowcy MIT opracowali system RoboRaise wykorzystujący sensory elektromiograficzne i uczenie maszynowe do analizy ludzkich ruchów i odtwarzania ich przez maszyny. W ten sposób możliwa jest współpraca człowieka z robotem np. przy podnoszeniu dużych przedmiotów. Z kolei niemiecki startup Wandelbots rozwija platformę podobną do “Easy to teach” – użytkownik wykonuje czynność własną ręką, trzymając w niej TracePen. Narzędzie gromadzi informacje o szybkości działania, a także orientacji. Znaczniki i zwykłe kamery zamiast specjalnych narzędzi zastosowali eksperci Southwest Research Institute w czasie projektu badawczego dotyczącego „programowania wizualnego”.