Zaglądamy do Polityki Przemysłowej Polski

Ministerstwo Rozwoju, Pracy i Technologii ogłosiło Politykę Przemysłową Polski, część Planu dla Pracy i Rozwoju. Działania wspierające polski sektor wytwórczy oprą się na pięciu osiach rozwojowych: cyfryzacji, zielonym ładzie, bezpieczeństwie, lokalizacji oraz społeczeństwie wysokich kompetencji. W pierwszej największy nacisk jest położony na gromadzenie, usieciowienie i wykorzystanie danych, wspieranie przemysłu 4.0, szkolenie pracowników przyszłości i zmianę w podejściu do zarządzania organizacjami. Droga do zielonego ładu ma polegać na wdrażaniu gospodarki o obiegu zamkniętym, zmniejszeniu energochłonności oraz redukcji emisji gazów cieplarnianych w procesach produkcyjnych. W trzeciej grupie ważne są: zabezpieczenie dostaw kluczowych surowców i cyberbezpieczeństwo. Osobna kategoria to bezpieczeństwo technologiczne związane z dostępem do rozwiązań potrzebnych w produkcji i prowadzeniu prac B+R oraz z przeciwdziałaniem szpiegostwu przemysłowemu, czyli niepowołanemu zastosowaniu, wyciekowi, przejęciu technologii czy danych. Program wskazuje również na konieczność sytuowania zakładów w miejscach, które pozwolą na realne skrócenie łańcuchów dostaw.

Zadania PPP

Polityka Przemysłowa Polski wymienia też obszary działania Platformy Przemysłu Przyszłości w osi dotyczącej cyfryzacji – to m.in.: podnoszenie kompetencji za pomocą cykli szkoleń w obszarach technologii 4.0 czy procesów transformacji cyfrowej, webinariów tematycznych, kursów online za pośrednictwem E-learningu Przemysłu Przyszłości, rozwoju bazy wiedzy o technologiach i przemyśle, a także pokazów technologii w zakresie: predictive maintenance, druku 3D oraz AR. Zadaniem PPP jest również doradzanie przedsiębiorcom i prowadzenie audytów technologicznych, wdrożeniowych, jak również skanów dojrzałości cyfrowej (zgodnie z metodyką ADMA) wraz z opracowaniem planu cyfrowej transformacji. Kolejnym narzędziem rozwoju przemysłu jest konkurs Fabryka Przyszłości, promujący dobre praktyki w zakresie digitalizacji produkcji.

DIH-y, klastry i Regionalne Rady Przemysłu Przyszłości

Transformacja cyfrowa polskiego przemysłu wykorzysta działania koordynowanej przez PPP sieci Hubów Innowacji Cyfrowych i powstających Europejskich Hubów Innowacji Cyfrowych. DIH-y i eDIH-y mają skupić się na pomocy firmom w opracowaniu planu transformacji cyfrowej, zapewnieniu dostępu do specjalistycznej wiedzy i warunków do testowania rozwiązań lub eksperymentowania. Razem z MRPiT, Ministerstwem Edukacji i Nauki, Platforma Przemysłu Przyszłości zajmie się przygotowaniem programów umożliwiających zwiększenie współpracy pomiędzy instytucjami zrzeszającymi przedsiębiorców i szkołami branżowymi, a także budowaniem fabryk uczących, czyli cyberfizycznej infrastruktury demonstracyjnej ułatwiającej współdziałanie przedsiębiorców i studentów. Polityka Przemysłowa zakłada, że świadomość przedsiębiorców w zakresie digitalizacji, automatyzacji i sposobów finansowania transformacji zwiększy się dzięki powoływanym przez PPP Regionalnym Radom Przemysłu Przyszłości.

Analiza SWOT

Wśród mocnych stron polskiego przemysłu, autorzy dokumentu wymieniają: rosnący eksport, lokalizację zakładów produkcyjnych i centrów dystrybucyjnych, wysoko wykwalifikowanych inżynierów, a także dużą liczbę małych i średnich przedsiębiorstw, które mają potencjał stosowania nowych technologii i technik wytwarzania. Słabościami są m.in.: niewielka rozpoznawalność polskich marek na świecie, kondycja finansowa firm, niska kapitalizacja podmiotów, brak pieniędzy na inwestycje i niewystarczająca współpraca pomiędzy firmami oraz ośrodkami badawczo-naukowymi. Do szans polskiego przemysłu zaliczono zainteresowanie zagranicznych inwestorów uruchamianiem produkcji nad Wisłą, rozwój technologii automatyzacji i cyfryzacji procesów oraz wysoką jakość kształcenia technicznego w polskich szkołach. Nadmierne regulacje, niedobór wykwalifikowanych pracowników z wykształceniem średnim technicznym oraz koncentrację wiedzy i kapitału wokół niewielu firm na rynku uzupełniły listę zagrożeń prezentowanych w publikacji MRPiT.

Biała księga

Polityka Przemysłowa Polski była konsultowana z przedstawicielami środowisk branżowych i eksperckich. Na podstawie ich uwag najpierw przygotowano Białą Księgę Rozwoju Przemysłu, zawierającą propozycje zmian związanych z barierami sektora produkcyjnego. Przedsiębiorcy alarmowali m.in. o braku wykwalifikowanych pracowników, trudnościach w finansowaniu działalności gospodarczej i prac badawczo-rozwojowych czy problemach związanych z gospodarowaniem odpadami. Firmy zwróciły również uwagę na dużą biurokrację w instytucjach administracji państwowej i samorządowej oraz komplikacje związane z nadmierną liczbą przepisów.