We włoskim miasteczku Massa Lombarda przedsiębiorstwo WASP wydrukowało z ziemi dom o powierzchni 60 m2 i wysokości 4,2 metra. Z dwoma pomieszczeniami firma połączyła część mebli, również powstałych dzięki przemysłowej drukarce. O wpadanie naturalnego światła dbają szklane świetliki umieszczone na wierzchu kopuł. Zdaniem konstruktorów, projekt można dopasować do lokalizacji i, zależnie od klimatu, umożliwić bardziej wydajne ogrzewanie lub chłodzenie. Konstrukcja powstała w ciągu 200 godzin w ramach projektu TECLA, którego celem jest budownictwo mieszkaniowe używające materiałów nadających się do ponownego wykorzystania.
Druk z ziemi
Budowa pochłonęła 60 m3 niewypalanej i ciasno ubitej ziemi o parametrach zbliżonych do cegły, które po przejściu przez dyszę przemysłowej drukarki Crane WASP stały się 150 kilometrami materiału. Maszyna wykorzystała budulec do wyłożenia 350 warstw – grubość pojedynczej to 1,2 centymetra. Urządzenie ma dwa zsynchronizowane ramiona, każde pozwala drukować na powierzchni 50 m2. Pomysłodawcy zaznaczają, że do budowy niezależnych modułów wystarczy kilka dni. Obecnie pracują nad budową wielokondygnacyjną oraz zastosowaniem innych materiałów, np. gliny, której nośność sprawdzają już m.in. naukowcy z Texas A&M Univeristy.
Druk w budownictwie
Pierwszy w Polsce budynek wydrukowany z mieszanki betonowej powstał w Otrębusach koło Pruszkowa. Wydrukowanie domu o powierzchni 7 metrów kwadratowych zajęło 13 godzin i pochłonęło 6 ton betonu. Ten sposób budowania umożliwił obniżenie kosztów o co najmniej połowę w porównaniu z metodami tradycyjnymi. W przemysłowych drukarkach 3D powstają także elementy turbin wiatrowych, co ogranicza m.in. koszty transportu, ponieważ produkcja jest prowadzona bezpośrednio na placu budowy.