Chemicy z Uniwersytetu w Bayeruth, położonego w północnej Bawarii, opracowali materiał umożliwiający oddzielenie dwutlenku węgla od gazów przemysłowych, gazu ziemnego lub biogazu. We wszystkich przypadkach CO₂ gromadzi się w zagłębieniach tworzywa wyłącznie w wyniku fizycznego oddziaływania. Następnie, jak podkreśla kierownik badań, Martin Rieß, dwutlenek można uwolnić:
– Nasz materiał spełnia jednocześnie dwa zadania. Fizyczne interakcje z CO₂ są wystarczająco silne, aby odseparować ten gaz z dowolnej mieszaniny i zatrzymać go. Z drugiej strony, interakcje są na tyle słabe, że pozwalają na uwolnienie CO₂ z materiału przy użyciu niewielkiej energii – wyjaśnia Rieß.
Właściwości materiału
Podstawę tworzywa stanowią tzw. minerały ilaste, których nazwa pochodzi od greckiego ilos oznaczającego błoto. Są złożone z setek szklanych płytek o grubości jednego nanometra, ułożonych jedna nad drugą. Pomiędzy płytkami znajdują się cząstki organiczne, utrzymujące je w odpowiedniej odległości. Kształt i właściwości dobrano tak, by w powstałych szczelinach pozostawał sam dwutlenek węgla, a metan czy azot oraz inne składniki spalin z powodu swoich rozmiarów wydostawały się na zewnątrz. Chemicy zastosowali tutaj efekt sita molekularnego, polegający na selektywnym gromadzeniu cząsteczek na powierzchni ciała stałego. Plany dalszych prac zakładają stworzenie systemu membranowego, który pozwoli na nieprzerwane zatrzymywanie CO₂.
Neutralność klimatyczna
Martin Rieß zaznacza, że materiał spełnia kryteria stawiane przemysłowym procesom separacji dwutlenku węgla i wpisuje się w działania unijnego programu ekologicznego. W Europejskim Zielonym Ładzie zapisano, że gospodarka unijna w 2050 roku osiągnie zerowy poziom emisji gazów cieplarnianych netto. Całość wytworzonego na terenie UE CO₂ ma zostać zrównoważona przez pochłanianie lub wychwytywanie tego szkodliwego gazu. W realizację planu włączają się też firmy – i tak: neutralność dla klimatu do 2030 roku zapowiedziały m.in. Apple i Microsoft, z kolei Daimler prognozuje, że osiągnie ten cel w 2039 roku.
