Borowanie jest to proces polegający na dyfuzyjnym nasycaniu warstwy powierzchniowej stali borem w temperaturze 800-1100 °C, który może trwać od kilku do kilkunastu godzin. Proces borowania przeważnie przeprowadza się za pomocą proszków lub past.
Bor adsorbowany na powierzchni przenika w głąb struktury stali, tworząc warstwę borków o charakterystycznej iglastej strukturze. Ich grubość zależy od temperatury procesu, metody borowania oraz składu chemicznego stali. Otrzymane warstwy wykazują znaczną twardość, uzależnioną od parametrów procesu borowania.
W zależności od zawartości boru w warstwie powierzchniowej stali tworzą się fazy borku Fe2B i FeB. Warstwy borku FeB osiągają najwyższą twardość, oscylującą w zakresie 2000-2400 HV, natomiast warstwy Fe2B wykazują twardość nieco niższą, wynoszącą 1600-2000 HV.
