Zespół naukowców z Massachusetts Institute of Technology przeanalizował plany zielonej transformacji ośmiu różnych miast na świecie. Wśród miast, które zobowiązały się osiągnąć zeroemisyjność do 2050 r. wybrano do analizy Singapur, Kair, Florianópolis, Bragę, Kilonię, Dublin, Middlebury oraz Montreal.
Po pierwsze: miks energetyczny w kierunku OZE
Chociaż długoterminowy cel jest taki sam dla wszystkich (zeroemisyjność do 2050 r.), to sposób jego osiągnięcia będzie różnił się diametralnie w poszczególnych miastach. Każdorazowo konieczne jest wyznaczenie indywidualnej ścieżki, uwzględniającej różne warunki klimatyczne, strukturę demograficzną, charakter zabudowy, wdrożenie różnych rozwiązań technologicznych oraz wiele innych czynników, w tym – chęć adaptacji nowych rozwiązań przez lokalną społeczność. Analiza wykazała, że w wielu przypadkach przyjęte założenia przez miasta są nieosiągalne i nie pozwolą na realizację wyznaczonego celu – zeroemisyjności. Uwidoczniła również, że najważniejszą kwestią, pozwalającą zredukować w znaczny sposób emisję gazów cieplarnianych jest dekarbonizacja sektora energetycznego.
Po drugie: jasne wytyczne dla sposobu modernizacji istniejącego budownictwa
Według naukowców z MIT, wiele z analizowanych planów zielonej transformacji miast charakteryzuje się zbyt dużym poziomem ogólności. Utrudnia to np. ocenę, jakie efekty przyniesie uruchomienie konkretnych działań oraz racjonalne podejmowanie decyzji o sposobach przeprowadzania transformacji na danym obszarze. Zbytni poziom ogólności planów powoduje, iż ciężko wyznaczyć właściwą ścieżkę modernizacji dla poszczególnych stref zabudowy w miastach. Zeroemisyjność dla wielu miast oznacza również konieczność zmiany instalacji gazowej na pompę ciepła w wielu budynkach, a takie rozwiązanie nie zawsze spotyka się z akceptacją lokalnych społeczności.
Po trzecie: Weryfikacja efektywności różnych ścieżek modernizacji dla osiągnięcia zeroemisyjności
Naukowcy z MIT dla oceny planów zielonej transformacji miast wykorzystali autorskie narzędzie analityczne, dostępne na stronie www.ubem.io. Narzędzie pozwala obliczyć bieżące zużycie energii dla określonych budynków w danym otoczeniu oraz wynikającą z niego emisję dwutlenku węgla. Następnie sprawdza, jak zmieniłyby się te wyniki przy założeniu różnych programów modernizacji lub innych rozwiązań, które mogą zostać wdrożone. Być może narzędzie okaże się przydatne, aby zweryfikować plany zielonej transformacji naszych miast?
Więcej na temat badań zespołu naukowców z MIT: link
Artykuł, w którym zaprezentowano przebieg i wyniki analizy planów zielonej transformacji 8 wybranych miast: link
