Od kilku lat popularność zyskuje model ESG (environment, social responsibility, governance). Jego głównym założeniem jest przekonanie, że przy ocenie czy wycenie przedsiębiorstwa oprócz rezultatów finansowych powinno się także brać pod uwagę to, w jaki sposób firma wpływa na środowisko naturalne, jak oddziałuje na społeczeństwo oraz w jaki sposób jest zarządzana. W tym kontekście termin społeczna odpowiedzialność (Corporate Social Responsibility, CSR) zaczął zyskiwać na atrakcyjności. Szybko okazało się jednak, że działania podejmowane przez firmy w tych zakresach mają charakter powierzchowny, często czysto wizerunkowy, o minimalnym rzeczywistym wpływie – biznes prowadzony jest tak, jak dotychczas.
Nowe, prawno-ekonomiczne rusztowanie europejskiej gospodarki w przededniu zielonej zmiany
Konsekwencje pandemii Covid-19, działania brytyjskiego rządu i kapitału związanego z Brexitem oraz coraz poważniejsze konsekwencje zmian klimatycznych dla biznesu pozwoliły na połączenie unijnych sił politycznych (Komisja Europejska) z oczekiwaniami rynków finansowych i inwestorów. Wspieranie, zarówno regulacjami jak i finansowaniem, bezpieczniejszych modeli biznesowych, które są bardziej odporne na kryzysy i oszczędne pod względem zasobów, staje się rzeczywistością.
Rusztowaniem prawno-ekonomicznym tej zmiany są działania podejmowane przez KE w zakresie Zrównoważonego Finansowania, czyli:
- Wejście w życie dyrektywy SFDR (Sustainable Finance Disclosure Regulation), obciążające obowiązkami wszystkie podmioty na rynku finansowym.
- Zaakceptowanie w kwietniu 2021 roku tzw. Unijnej Taksonomii.
- Projekt dyrektywy CSRD (Corporate Sustainability Reporting Directive), który jest obecnie konsultowany, a jego wdrożenie planowane jest na 2022 rok.
Celem tych działań jest ujednolicenie definicji oraz standardów związanych ze zrównoważonym rozwojem. Kluczowe jest, by można było jednoznacznie określić:
- Czym jest zrównoważona inwestycja?
- Jakie produkty lub usługi można nazwać zrównoważonymi?
- Czy koszty, jakie ponosi firma w związku ze swoją działalnością, są wydatkowane w zrównoważony sposób?
- Jaki przedsiębiorstwo wpływa na swoje otoczenie (pod względem środowiskowym lub społecznym)?
- W jaki sposób porównywać firmy w tym zakresie?
- Co zrobić, kiedy sektor, w którym operuje firma, nie może w szybki sposób przejść procesu dekarbonizacji?
- Co i w jaki sposób finansować preferencyjnie ze środków publicznych i prywatnych, aby zielona transformacja rzeczywiście się powiodła?
To ostatnie pytanie jest szczególnie ważne, ponieważ jak szacuje OECD, aby osiągnąć cele Porozumienia Paryskiego zaplanowane do 2030 roku, w skali globalnej potrzeba będzie 6,9 bilionów dolarów rocznie. Niezbędna jest więc mobilizacja kapitału prywatnego, a reforma rynków finansowych ma wspomóc transformację w kierunku niskoemisyjnej, odpornej i efektywnie korzystającej z zasobów gospodarki.
Pełna treść artykułu dostępna jest bezpłatnie na naszej platformie e-learningowej:
Autorką artykułu jest Anna Gonera – ekspertka współpracująca z Platformą, partnerka w Natural Innovations Lab, pracowni doradczo-badawczej w obszarze Environmental Mitigation Consultingu, ekspertka ADMA i ekspertka Fundacji Platforma Przemysłu Przyszłości.
