Spawanie wybuchowe to rodzaj spawania ciśnieniowego, w którym połączenia powierzchni przedmiotu obrabianego powstają w wyniku ich szybkiego zderzenia, przeprowadzanego przy użyciu energii materiałów wybuchowych lub innych źródeł energii o dużej mocy właściwej. Metoda pozwala na łączenie metali, które nie mogą zostać połączone przy użyciu innych metod (np. stal nierdzewna i srebro, miedź i srebro, itp.).
Spajanie wybuchowe
ang.
Explosive welding
Typ technologii
Faza rozwoju
Poziom innowacyjności
Skala produkcji
jednostkowa
Poziom gotowości technologicznej TRL
Opis technologii
Cel stosowania
metoda pozwalająca na łączenie materiałów, których nie da się połączyć w żaden inny sposób
Wykorzystanie w przemyśle
przemysł chemiczny, energetyka (w tym energetyka jądrowa), elektrometalurgia, elektrochemia
Technologie alternatywne
Wizualizacja działania
Zalety
- łączenie różnych metali
- brak strefy wpływu ciepła
- wszechstronność zastosowań
- przyjazny dla środowiska
Wady
- wysoki koszt
- ograniczone zastosowanie
- ograniczenia produkcyjne ze względu na stosowanie energii detonacji materiału wybuchowego
Typy materiałów obrabianych
- wszystkie grupy materiałów obrabianych
- metale żelazne
- metale nieżelazne
- stopy metali nieżelaznych
Przykładowe produkty
- połączenia stalowych pokładów statków z aluminiowymi nadbudówkami
- połączenia przewodów elektrycznych
- dna sitowe wymienników ciepła
- styki prądowe
Wdrażanie technologii
Potrzebne zasoby
- komora próżniowa
- poligon wojskowy
Wymagane kompetencje
- wiedza z zakresu inżynierii materiałowej
- wiedza z zakresu chemii
Aspekty środowiskowe
Zużycie wody
Zużycie energii
Wytwarzane odpady
Ocena ekspercka
Ośrodki rozwoju
- Politechnika Częstochowska
- Wojskowa Akademia Techniczna
- Politechnika Warszawska
- Akademia Górniczo-Hutnicza w Krakowie
- Politechnika Opolska
- Instytut Metalurgii i Inżynierii Materiałowej PAN
Uwarunkowania prawne
- pozwolenia na użycie materiałów wybuchowych
- pozwolenia na wykorzystanie poligonu wojskowego