Struganie jest sposobem skrawania polegającym na zastosowaniu narzędzia skrawającego zwanego nożem strugarskim do kształtowania ubytkowego elementów płaskich i krzywoliniowych. W procesie strugania występuje prostoliniowo-zwrotny ruch główny zlokalizowany w płaszczyźnie poziomej i przerywany (skokowy) ruch posuwowy.
Zależnie od rozdziału ruchów roboczych pomiędzy przedmiotem obrabianym, a narzędziem wyróżnia się:
- struganie poprzeczne – ruch główny wykonuje narzędzie, a ruch posuwowy przedmiot obrabiany,
- struganie wzdłużne – ruch główny wykonuje przedmiot obrabiany, a ruch posuwowy narzędzie.
Proces strugania wykonuje się również celem obwiedniowego kształtowania ubytkowego kół zębatych przy zastosowaniu metody Sunderlanda, polegającej na nacinaniu zębów nożem strugarskim w kształcie zębatki.
