Spiekanie jest procesem, w którym sprasowane ziarna proszku przekształcają się w porowate ciało stałe o określonych właściwościach mechanicznych. Według Polskiej Normy PN-EN ISO 3252 spiekanie jest obróbką cieplną proszku lub kształtki w temperaturze niższej od temperatury topnienia głównego składnika celem zwiększenia ich wytrzymałości przez metalurgiczne połączenie cząstek.
Proces spiekania polega na wygrzewaniu wypraski, w atmosferze ochronnej lub regulowanej, w odpowiednio wysokiej temperaturze. Przy spiekaniu wyprasek jednoskładnikowych stosuje się temperaturę wynoszącą 70÷80% temperatury topnienia danego metalu.
Jeżeli wykonuje się części z mieszanin proszkowych wieloskładnikowych to stosuje się temperaturę spiekania wyższą od temperatury topnienia jednego lub kilku składników mieszaniny. Powoduje to roztopienie i proces spiekania przebiega z udziałem fazy ciekłej.
Do najnowszych trendów w procesie spiekania należy technika SPS (Spark Plasma Sintering) w której do nagrzewania wykorzystuje się periodycznie powtarzane impulsy prądu stałego, trwające od kilku do kilkuset milisekund, o natężeniu dochodzącym do kilku tysięcy amperów.
