Spawanie metodą MIG – Metal Inert Gas i MAG – Metal Active Gas (procesy numer 131 i 135 zgodnie z normą ISO 4063) są odmianami procesu GMAW (Gas Metal Arc Welding).
Obie metody wykorzystują ciepło wytwarzane przez łuk elektryczny pomiędzy metalową elektrodą topliwą a przedmiotem obrabianym, tworząc jeziorko spawalnicze i stapiając je ze sobą, tworząc złącze. Łuk i jeziorko spawalnicze są chronione przed środowiskiem i zanieczyszczeniami za pomocą gazu osłonowego.
Jedyną różnicą między metodami MIG i MAG jest rodzaj stosowanego gazu osłonowego. Skład gazu osłonowego jest ważny, ponieważ ma znaczący wpływ na stabilność łuku, przenoszenie metalu, profil spoiny, wtopienie i stopień rozprysków.
- Spawanie metodą MIG (Metal Inert Gas): proces ten wykorzystuje gazy obojętne lub mieszanki gazów jako gaz osłonowy. Argon i hel lub mieszanki Ar/He są gazami obojętnymi i są zwykle używane do spawania metodą MIG metali nieżelaznych, takich jak aluminium. Gazy obojętne nie wchodzą w reakcję z materiałem wypełniającym ani jeziorkiem spawalniczym.
- Spawanie MAG (Metal Active Gas): proces ten wykorzystuje aktywne gazy osłonowe. Gazy te mogą reagować z metalem wypełniającym przenoszonym przez łuk i jeziorko spawalnicze, wpływając na jego skład chemiczny i/lub wynikające z tego właściwości mechaniczne. Aktywne gazy osłonowe stosowane do spawania stali to dwutlenek węgla lub mieszaniny argonu, dwutlenku węgla i tlenu.
