Przyrostowe formowanie blachy jest to technika formowania blachy, w której końcowy przedmiot powstaje poprzez formowanie obrabianego arkusza przez serię małych przyrostowych odkształceń.
Arkusz jest formowany za pomocą narzędzia o okrągłej końcówce, zazwyczaj o średnicy od 5 do 20 mm. Narzędzie, które może być przymocowane do maszyny CNC, ramienia robota lub podobnego urządzenia, zagłębia się w arkusz na około 1 mm i podąża za konturem pożądanej części. Następnie zagłębia się dalej i odkształca kolejny kontur części w arkuszu i kontynuuje to aż do uformowania pełnej części. ISF można podzielić na warianty w zależności od liczby punktów styku między narzędziem, blachą i matrycą (jeśli takie istnieją).
