Powłoką konwersyjną nazywamy nieorganiczną warstwę powierzchniową, wytworzoną metodami chemicznymi lub elektrochemicznymi na skutek sztucznie wywołanego oraz kontrolowanego procesu korozji.
Powłoki konwersyjne
Typ technologii
Faza rozwoju
Poziom innowacyjności
Skala produkcji
masowa
Poziom gotowości technologicznej TRL
Opis technologii
Cel stosowania
zmiana własności mechanicznych poprzez poprawę plastyczności (kosztem zmniejszenia wytrzymałości)
Wykorzystanie w przemyśle
ochrona przed korozją, przeróbka plastyczna na zimno stanowiąca środek smarny (fosforanowanie), poprawa przyczepności lakierów
Technologie alternatywne
- brak
Wizualizacja działania
Zalety
- poprawa ochrony korozyjnej
- efekt dekoracyjny
- zwiększenie przyczepności powłok malarskich
Wady
- wysoki koszt sprzętu potrzebnego do przeprowadzenia procesu
Typy materiałów obrabianych
- aluminium
- cynk
- miedź
- stal
- magnez
- cyna
- srebro
Przykładowe produkty
- stalowe elementy konstrukcyjne
- kraty
- ramy
- pręty
- narzędzia ogrodnicze (łopaty; grabie; nożyce)
- ramy rowerowe
- metalowe elementy mebli (nogi i uchwyty)
- rury
- zawory
- elementy broni (lufy i zamki)
Wdrażanie technologii
Potrzebne zasoby
- piece grzewcze
Wymagane kompetencje
- szkolenie stanowiskowe
- wiedza z zakresu inżynierii materiałowej
Aspekty środowiskowe
Zużycie wody
Zużycie energii
Wytwarzane odpady
Ocena ekspercka
Ośrodki rozwoju
- Politechnika Warszawska
- Politechnika Krakowska
- Łukasiewicz – Górnośląski Instytut Technologiczny
- Politechnika Częstochowska
- Akademia Górniczo-Hutnicza w Krakowie
- Instytut Metalurgii i Inżynierii Materiałowej PAN
Uwarunkowania prawne
- brak