Formowanie wtryskowe metali (MIM)

Opis technologii

Formowanie wtryskowe metali, inaczej MIM (skrót od angielskiej nazwy procesu – Metal Injection Moulding) jest to proces, w trakcie którego elementy metalowe wytwarzane są poprzez wtryskiwanie mieszanki drobno sproszkowanego metalu i materiału wiążącego (spoiwo/lepiszcze) do przygotowanych form i ich późniejsze zestalanie.

Proces MIM składa się z następujących etapów:

1. Przygotowanie materiału

  • Przygotowanie mieszanki sproszkowanego metalu i spoiwa w celu wytworzenia tzw. materiału wsadowego. Końcowe właściwości wyprodukowanego elementu zależą od właściwości przygotowanej mieszanki.
  • Granulowanie – przerobienie materiału wsadowego na granulat.

2. Formowanie wtryskowe – wtryskiwanie podgrzanego granulatu do wcześniej przygotowanych form, w których materiał pod wpływem ciśnienia przyjmuje określony kształt (proces podobny do formowania wtryskowego tworzyw sztucznych). Uzyskany element określany jest również jako ”element zielony”.

3. Usuwanie spoiwa (debinding) – usuwanie materiału wiążącego z wyprodukowanych elementów. W trakcie procesu uzyskuje się porowate elementy metalowe przygotowane do spiekania. Czas trwania procesu zależy od grubości produkowanych części. Elementy po procesie debindingu, a przed spiekaniem nazywane są „elementami brązowymi”. Podczas usuwania lepiszcza wytrzymałość wyprodukowanego elementu spada, dlatego obchodzenie się z „brązowymi” częściami wymaga dużej ostrożności.

Wyróżnia się następujące metody usuwania spoiwa:

  • Chemiczne – rozpuszczalne składniki spoiwa usuwane są przy pomocy odpowiedniego rozpuszczalnika (np. heksan, heptan, aceton, woda), którego wybór zależy od użytego spoiwa. Przeprowadzane zazwyczaj w temperaturze pokojowej. Rodzajem debindingu chemicznego jest katalityczny rozkład surowca POM (polioksymetylen/politlenek metylenu) przy użyciu gazowego kwasu azotowego lub kwasu szczawiowego.
  • Termiczne – spoiwo polimerowe usuwane jest poprzez umieszczenie elementu w piecu/komorze o odpowiedniej temperaturze, w której spoiwo zostaje wydobyte i odparowane w obecności gazu lub w próżni. W zależności od użytego pieca, może być przeprowadzane w tym samym urządzeniu co spiekanie.

4. Spiekanie – celem procesu jest zmiana wewnętrznej mikrostruktury elementu (usunięcie porów powstałych w trakcie debindingu). W trakcie spiekania wyprodukowane części kurczą się do swoich ostatecznych rozmiarów, następuje poprawa ogólnej gęstości i wytrzymałości. Proces przeprowadzany jest w wysokiej temperaturze (poniżej temp. topnienia metalu) w atmosferze obojętnej lub z wykorzystaniem gazu procesowego albo próżni. Po spiekaniu element uznawany jest za gotowy.

5. Dalsza obróbka elementów (opcjonalne) – gotowe elementy wyprodukowane metodą MIM mogą być poddane dalszej obróbce np. obróbce cieplnej (m.in. hartowanie, odpuszczanie), obróbce skrawaniem (np. wierceniu otworów) itp.

Technologia MIM jest uznawana za bardzo efektywną i innowacyjną. Pozwala na produkcję komponentów o wysokiej precyzji i doskonałych właściwościach mechanicznych przy minimalnym poziomie odpadów i kosztów operacyjnych. Technologia ta znajduje szerokie zastosowanie w różnych gałęziach przemysłu, co czyni ją bardzo wszechstronną.

Produkcja elementów przy pomocy technologii formowania wtryskowego metali wymaga zastosowania rozpuszczalników i innych metod usuwania spoiwa. Ich wybór powinien brać pod uwagę bezpieczeństwo pracowników i środowiska. Wykorzystanie MIM wymaga również monitorowania i kontrolowania emisji gazów procesowych i odpadów chemicznych, aby zminimalizować ich wpływ na środowisko.

Źródło wizualizacji procesu: https://pl.linkedin.com/pulse/technologia-mim-nowo%C5%9B%C4%87-od-40-lat-micha%C5%82-maria%C5%84ski

Technologie alternatywne

  • odlewanie precyzyjne
  • obróbka skrawaniem
  • kucie na zimno
  • metalurgia proszków

Wizualizacja działania

    Typy materiałów obrabianych

    • stale konstrukcyjne
    • stale niskostopowe
    • stale szybkotnące
    • stale nierdzewne
    • nadstopy
    • stopy magnetyczne
    • metale twarde (węgliki spiekane)
    • ciężkie stopy wolframu
    • stopy wolframu i miedzi
    • cermetale
    • inne metale możliwe do sproszkowania z wyjątkiem aluminium

    Przykładowe produkty

    • przeciwwagi
    • elementy mikroelektroniczne
    • sensory
    • rozruszniki samochodowe
    • narzędzia wiertnicze
    • elementy rozpraszające ciepło
    • kije golfowe
    • łączniki elektryczne
    • implanty biomedyczne
    • elementy samolotów
    • elementy silników

    Wdrażanie technologii

    Potrzebne zasoby

    • specjalistyczne formy do kształtowania komponentów w procesie wtryskowym
    • metalowy proszek (odpowiednio dobrany do specyficznych wymagań produkowanych elementów)
    • materiał wiążący (ułatwiający formowanie i wtryskiwanie)
    • urządzenia do wtryskiwania przygotowanej mieszanki do form
    • specjalistyczne piece do usuwania spoiwa oraz spiekania komponentów (zapewniające odpowiednią atmosferę procesową)
    • substancje chemiczne stosowane do chemicznego usuwania spoiwa z „zielonych” elementów

    Wymagane kompetencje

    • znajomość technologii MIM – zrozumienie procesu formowania wtryskowego metali (w tym przygotowania mieszanki; formowania; debindingu i spiekania)
    • praktyczna umiejętność obsługi maszyn i urządzeń wykorzystywanych w procesie MIM (wtryskarek; pieców do debindingu i spiekania oraz innych)
    • wiedza z zakresu metalurgii proszków
    • znajomość norm i standardów jakościowych oraz bezpieczeństwa

    Aspekty środowiskowe

    Zużycie wody

    Zużycie energii

    Wytwarzane odpady

    Ocena ekspercka

    Konkurencyjność

    Użyteczność

    Wpływ środowiskowy

    Ośrodki rozwoju

    Uwarunkowania prawne

    • przepisy dotyczące bezpieczeństwa i higieny pracy (szczególnie w kontekście obsługi maszyn i substancji chemicznych)
    • normy jakościowe dla produktów np. ISO; ASTM; inne specyfikacje techniczne
    • przepisy dotyczące emisji gazów procesowych i utylizacji odpadów chemicznych

    Przedsiębiorstwa korzystające z technologii