Docieranie to sposób bardzo dokładnej obróbki ściernej luźnym ścierniwem, w którym rolę ostrzy skrawających spełniają ziarna ścierne. Pod względem kinematycznym docieranie charakteryzuje się różnorodnością ruchów względnych ziaren ściernych i obrabianej powierzchni.
Ze względu na typ narzędzia rozróżnia się trzy metody docierania:
- docieranie docierakami – ziarna materiału ściernego (korundu, karborundu, węglika boru lub pyłu diamentowego) wbijają się częściowo w powierzchnię docieraka (pełniącego funkcję części chwytowej narzędzia) i wystającymi krawędziami biorą udział w skrawaniu materiału obrabianego. Materiał docieraka, utrzymujący ziarna w chwilowych położeniach, odgrywa taką rolę jak spoiwo w ściernicy. Usuwanie cząstek materiału odbywa się w tym przypadku wyłącznie mechanicznie.
- docieranie wibracyjne – przedmioty obrabiane umieszcza się w mieszaninie ściernej i razem z nią poddaje się wstrząsom o regulowanej częstotliwości drgań, amplitudzie i kierunku.
- docieranie bębnowe – przedmioty obrabiane umieszcza się w zamkniętych zbiornikach obrotowych (bębnach), częściowo napełnionych mieszaniną ścierną, a następnie całość poddawana jest ruchowi obrotowemu.
