Wytaczanie jest sposobem skrawania polegającym na zastosowaniu narzędzi skrawających zwanych wytaczakami lub wytaczadłami do kształtowania ubytkowego powierzchni wewnętrznych w elementach osiowosymetrycznych lub otworów. Podczas wytaczania ruch główny (obrotowy) wykonuje przedmiot obrabiany (obróbka wytaczakami), lub narzędzie skrawające (obróbka wytaczadłami), a ruch posuwowy wykonuje narzędzie skrawające.
Wytaczanie
ang.
Boring
Typ technologii
Faza rozwoju
Poziom innowacyjności
Skala produkcji
jednostkowa, seryjna
Poziom gotowości technologicznej TRL
Opis technologii
Cel stosowania
kształtowanie ubytkowe powierzchni wewnętrznych w elementach osiowosymetrycznych (np. zmiana wymiarów wewnętrznych, wykonywanie rowków w tulejach), wykonywanie gwintów wewnętrznych, dokładna obróbka otworów
Wykorzystanie w przemyśle
wszystkie gałęzie przemysłu
Technologie alternatywne
Wizualizacja działania
Zalety
- wszechstronna technika kształtowania ubytkowego powierzchni wewnętrznych w elementach osiowosymetrycznych
Wady
- zastosowanie nieobojętnych dla człowieka i środowiska cieczy obróbkowych
- znaczne koszty narzędziowe i oprzyrządowania
- możliwość generowania znacznych kosztów energii elektrycznej (obróbka zgrubna)
Typy materiałów obrabianych
- wszystkie grupy materiałów obrabianych
- metale żelazne
- metale nieżelazne
- stopy metali nieżelaznych
- materiały twarde
- materiały utwardzane
Przykładowe produkty
- wały korbowe
- wały rozrządu
- rury
- śruby
- wałki gwintowe
Wdrażanie technologii
Potrzebne zasoby
- tokarka
- frezarka lub wytaczarka
- narzędzia skrawające
- oprzyrządowanie
- ciecze obróbkowe (opcjonalnie)
Wymagane kompetencje
- szkolenie w zakresie obróbki skrawaniem
- szkolenie w zakresie programowania obrabiarek CNC
Aspekty środowiskowe
Ocena ekspercka
Ośrodki rozwoju
- Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny
- Uniwersytet Zielonogórski
- Politechnika Poznańska
- Politechnika Opolska
- Politechnika Gdańska
Uwarunkowania prawne
- brak