Szlifowanie jest sposobem skrawania, w którym narzędzie skrawające nazywane ściernicą (lub taśmą ścierną) wykonuje ruch główny (najczęściej obrotowy), natomiast ruch pomocniczy może być wykonywany:
- tylko przez przedmiot obrabiany,
- tylko przez ściernicę,
- zarówno przez ściernicę, jak i przedmiot obrabiany.
Ze względu na kształt obrabianych powierzchni rozróżnia się:
- szlifowanie powierzchni obrotowych zewnętrznych i wewnętrznych,
- szlifowanie powierzchni nieobrotowych (płaskich lub krzywoliniowych).
W zakresie szlifowania obrotowego, ze względu na sposób napędu i mocowania przedmiotu obrabianego, rozróżnia się:
- szlifowanie kłowe – gdy przedmiot obrabiany zamocowany jest w kłach wrzeciennika i konika lub uchwycie szlifierskim, a napęd ruchu obrotowego jest przenoszony za pomocą zabieraka;
- szlifowanie bezkłowe – gdy przedmiot obrabiany opiera się lub posuwa po prowadnicy, a ruch pomocniczy obrotowy (lub postępowy) nadaje koło tarczowe (z przeciwnej strony przedmiot obrabiany pozostaje w kontakcie ze ściernicą).