Frezowanie jest sposobem skrawania polegającym na kształtowaniu ubytkowym elementów płaskich i krzywoliniowych przy zastosowaniu narzędzia skrawającego jedno- lub wieloostrzowego zwanego frezem. W procesie frezowania ruch główny (obrotowy) wykonywany jest przez frez, a ruch posuwowy przez materiał obrabiany lub frez. Podczas frezowania, kierunek ruchu posuwowego jest prostopadły względem osi obrotu frezu lub zorientowany pod kątem ostrym w stosunku do osi obrotu frezu.
Pod względem technologicznym wyróżnia się frezowanie:
- walcowe (obwodowe) – oś obrotu frezu zajmuje położenie równoległe do powierzchni obrabianej,
- czołowe (walcowo-czołowe) – oś obrotu frezu zajmuje położenie prostopadłe do powierzchni obrabianej,
- skośne – oś obrotu frezu tworzy z powierzchnią obrobioną kąt ostry.
Pod względem kinematycznym frezowanie dzieli się na:
- frezowanie przeciwbieżne – przedmiot obrabiany wykonuje ruch posuwowy w kierunku przeciwnym do kierunku ruchu ostrzy frezu (w zakresie ich styku z przedmiotem obrabianym),
- frezowanie współbieżne – przedmiot obrabiany wykonuje ruch posuwowy w kierunku zgodnym z kierunkiem ruchu ostrzy frezu (w zakresie ich styku z przedmiotem obrabianym).