Cynkowanie ogniowe

wytwarzanie cienkich powłok cynkowych poprzez osadzanie jednego metalu na innym

wszystkie gałęzie przemysłu, głównie konstrukcje stalowe w budownictwie

Proces cynkowania ogniowego polega na nanoszeniu cienkiej warstwy cynku na obrabianą część.

Pierwszym etapem przygotowawczym procesu jest oczyszczanie i odtłuszczanie elementu poddawanego procesowi cynkowania ogniowego metodą strumieniowo-ścierną lub wibro-ścierną, dzięki czemu powierzchnia jest wolna od piasku, rdzy, resztek poprzednich powłok bądź śladów korozji gazowej. W przypadku niewystarczającego oczyszczenia materiał należy poddać topnikowaniu poprzez kąpiel w roztworze chloru cynku i chlorku amonu, co usuwa wszelkie pozostałości po tlenkach. Ostatnim etapem przygotowań jest suszenie w temperaturze powyżej 100 stopni Celsjusza.

Po tych przygotowaniach obrabiany element jest zanurzany w kadzi z płynnym cynkiem, rozgrzanym do temperatury około 450 stopni Celsjusza. Pozwala to na przeprowadzenie błyskawicznej reakcji pomiędzy cynkiem oraz żelazem, dzięki której na powierzchni części powstaje warstwa stopu. Po kilku minutach element jest podnoszony z kąpieli i poddany suszeniu.

Technologie alternatywne
  • długi czas ochrony warstwy wierzchniej cynkowanych elementów
  • brak potrzeby konserwacji
  • wysokie właściwości wytrzymałościowe i udarność
  • relatywnie niska cena procesu
  • wymagana obróbka po cynkowaniu (np. usuwanie zacieków)
  • możliwe odkształcenie elementów
  • konieczność przygotowania konstrukcji na etapie projektowania
  • stale
  • konstrukcyjne elementy mostów (belki i elementy nośne)
  • stalowe pręty zbrojeniowe
  • komponenty maszyn
  • ramy
  • detale konstrukcyjne
  • barierki drogowe
  • słupki
  • stanowisko do cynkowania
  • źródło zasilania
  • szkolenie w zakresie nakładania powłok

Zużycie wody

Zużycie energii

Wytwarzane odpady

Konkurencyjność

Użyteczność

Wpływ środowiskowy

  • brak
  • brak