Opis technologii

Przesycanie to proces obróbki cieplnej, który ma na celu zwiększenie odporności materiału (głównie stali) na korozję poprzez utrwalenie austenitu. Przesycanie znajduje szerokie zastosowanie w przypadku stali o strukturze austenitycznej, jest także używane do uszlachetniania wysokostopowych stali żarowytrzymałych oraz stali o specjalnych właściwościach magnetycznych. W wyniku przesycania uzyskuje się poprawę plastyczności kosztem twardości (HV) i wytrzymałości.

Ogólny przebieg przesycania obejmuje nagrzewanie stali do temperatury, w której zachodzi przemiana austenityczna, a następnie szybkie schładzanie, podobnie jak w przypadku hartowania.

Główna różnica między procesami hartowania i przesycania polega na tym, że w przypadku przesycania unika się tworzenia martenzytu. Z tego powodu przesycanie można zastosować tylko do gatunków stali, w których temperatura początku przemiany martenzytycznej jest niższa niż temperatura otoczenia. Dotyczy to przede wszystkim stali wysokowęglowych oraz tych, które zawierają dodatki stopowe obniżające tę temperaturę i stabilizujące austenit, na przykład nikiel.

Technologie alternatywne

  • brak

Wizualizacja działania

    Typy materiałów obrabianych

    • stale austenityczne

    Przykładowe produkty

    • noże mechaniczne
    • noże skrawające
    • sprężyny metalowe
    • ostrza do maszyn CNC
    • łożyska kulkowe
    • wały

    Wdrażanie technologii

    Potrzebne zasoby

    • piece grzewcze

    Wymagane kompetencje

    • szkolenie stanowiskowe

    Aspekty środowiskowe

    Zużycie wody

    Zużycie energii

    Wytwarzane odpady

    Ocena ekspercka

    Konkurencyjność

    Użyteczność

    Wpływ środowiskowy

    Ośrodki rozwoju

    • Politechnika Warszawska
    • Politechnika Krakowska
    • Łukasiewicz – Górnośląski Instytut Technologiczny
    • Politechnika Częstochowska
    • Akademia Górniczo-Hutnicza w Krakowie
    • Instytut Metalurgii i Inżynierii Materiałowej PAN

    Uwarunkowania prawne

    Przedsiębiorstwa korzystające z technologii